terug naar index voorstellingen seizoen 2002-2003...
 
HANS DORRESTIJN EN MARTIN VAN DIJK
CIRKELS
foto's... recensies... speellijst...

tekst: Hans Dorrestijn
muziek: Martin van Dijk
regie: Arie Kant

speelperiode: september 2002 t/m december 2002

Op het eerste gezicht lijkt Hans Dorrestijn dezelfde zwartkijker als vroeger, maar als je goed kijkt verschijnt er af en toe een lach op zijn gezicht. Dorrestijn lacht, zo zou dit programma ook kunnen heten.
Samen met pianist en componist Martin van Dijk speelt hij Cirkels. Duidelijk is dat dit charmante, kameraadschappelijke duo er veel schik in heeft. Ze hoeven elkaar maar aan te kijken en het publiek krijgt al de slappe lach. Bovendien is de muzikale variatie in dit programma groter dan ooit.
In prachtige gedichten, liedjes, monologen en dialogen heeft Dorrestijn weer oog voor groot en klein leed. Een zingende fietsdynamo, ontaarde kinderliedjes, een slechte verrekijker, een Limburger...
Met veel fantasie opent Dorrestijn voor ons een dierenrijk dat wij nog niet kenden, met krokodillen die van kinderen houden en rechtse konijnen.
Samen laten de twee heren deze wonderlijke zaken de revue passeren in een programma dat zowat helemaal rond is.

Martin van Dijk was voorheen muzikaal leider van o.a. Adèle Bloemendaal, Jenny Arean en Purper.

De pers over Cirkels:
- Wat een geluk dat Dorrestijn zo ongelukkig is. Met Van Dijk heeft hij een topmuzikant naast zich. Het is bloedstollend mooi wanneer Dorrestijn alle ironie en sarcasme laat varen in de zin: ‘Er bestaat geen medicijn tegen oud en eenzaam zijn (De Volkskrant, 3-11-2001).
-
Excellente pianist Martin van Dijk...Dorrestijn zingt Cirkels kurkdroog, ingehouden en frappant raak. Er is, inderdaad, geen medicijn tegen oud en eenzaam zijn. Hoewel een programmaatje van Dorrestijn enige troost kan bieden (De Telegraaf, 3-11-2001).
-
Dorrestijn lijkt nu, meer dan ooit, plezier te putten uit het effect van zijn schrijfsels. Dorrestijn zingt Cirkels als een introvert intermezzo tussen zijn eigen liedjes. Het is een poëtisch moment tussen veel droogkomische gekkigheid. Hij is een montere misantroop geworden, die zich nu overal doorheen slaat (NRC Handelsblad, 3-11-2001).
-
De leukste vrouwenhater van Nederland (AD, 3-11-2001).